ยาขับเลือด (Anticoagulant) มีหลายชนิดและมีข้อดีต่าง ๆ ซึ่งจะขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของแต่ละบุคคล และสภาวะการรักษาของผู้ป่วย ดังนี้:
- ป้องกันการเกิดลิ่มเลือด: ยาขับเลือดมีความสามารถในการลดความเข้มข้นของเลือด ทำให้เลือดมีความเหลวมากขึ้น ซึ่งสามารถลดความเสี่ยงในการเกิดลิ่มเลือดหรือการสูญเสียเลือดจากการตรวจผ่านช่องทางเดินเลือด (เช่น หลอดเลือดหัวใจ หรือหลอดเลือดในสมอง) หรือการตรวจผ่านกระเพาะอาหาร (เช่น กรณีกระเพาะอาหารลิ่มเลือด).
- ป้องกันการเกิดลิ่มเลือดในเครือข่าย: ยาขับเลือดมีความสามารถในการลดความเกี่ยวพันของเลือด ซึ่งทำให้ลดความเสี่ยงในการเกิดลิ่มเลือดในเครือข่ายหรือลูกเลือดขนาดเล็กในระบบหลอดเลือด.
- การป้องกันลิ่มเลือดในผู้ที่มีความเสี่ยงสูง: ยาขับเลือดมักใช้ในการป้องกันลิ่มเลือดในผู้ที่มีความเสี่ยงสูง เช่น ผู้ที่มีประวัติการเกิดลิ่มเลือด, ผู้ที่มีสายตรงในครอบครัวที่เป็นโรคลิ่มเลือด, หรือผู้ที่มีภาวะทางการแพทย์ที่เสี่ยงต่อการเกิดลิ่มเลือด เช่น ภูมิต้านตัวอ่อนต่อการเกิดลิ่มเลือด (antiphospholipid syndrome) หรือข้อต่ออักเสบ (rheumatoid arthritis).
- การรักษาภาวะหัวใจและหลอดเลือด: ยาขับเลือดอาจถูกใช้ในการรักษาภาวะหัวใจและหลอดเลือด เช่น หลอดเลือดอุดตัน (atherosclerosis) หรือหัวใจวาย (atrial fibrillation) เพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดลิ่มเลือดหรือกลิ่มเลือด.
- การรักษาภาวะการเก็บเลือด: ยาขับเลือดอาจถูกใช้ในการรักษาภาวะการเก็บเลือด เช่น ภาวะที่เรียกว่าเม็ดเลือดนักยา (thrombocytosis) หรือการเก็บเลือดที่ผิดปกติ (thrombophilia) เพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดลิ่มเลือด.
โปรดทราบว่าการรับยาขับเลือดควรทำภายใต้คำแนะนำและความคุ้มครองของแพทย์ การรับยาขับเลือดอาจเกิดผลข้างเคียงและมีความเสี่ยงในการเกิดลิ่มเลือดหรือการเลือดออก ดังนั้นควรให้แพทย์ตรวจสอบสภาวะการรักษาและปรับขนาดยาตามความเหมาะสมของแต่ละบุคคลและสภาวะการรักษาของผู้ป่วยอย่างเคร่งครัด.